امام باقر علیه السلام آیه‌های زیر را چنین تفسیر فرمود:
«فی جنات یتساءلون عن المجرمین ما سلککم فی سقر قالوا لم نک من المصلین»
شیعیان ما اهل بیت در بهشت از مجرمان می پرسند:« چه چیز شما را در آتش افکند؟»
می‌گویند:« از نماز گزاران نبودیم.» یعنی از شیعیان علی بن ابی طالب نبودند.
« ولم نک نطعم المسکین و کنّا نخوض مع الخائضین» ( و بینوایان را غذا نمی دادیم و با هرزگان هرزگی می کردیم.)
« و کنا نکذب بیوم الدین حتّی اتانا الیقین» (و روز دین را تکذیب می کردیم تا سرانجام به یقین رسیدیم.) منظور از روز دین، ظهور مهدی علیه السلام است و منظور کافران، ایمان پس از ظهور مهدی علیه السلام است.
« فما تنفعهم شفاعة الشافعین» پس شفاعت شفاعت کنندگان به حال آنها سودی ندارد.» شفاعت (توصیه) هیچ کس به حال‌شان سودی ندارد و پیامبر اکرم نیز در قیامت شفاعت آنها را نمی‌کند.»

منابع:
بحارالانوار، ج51،‌ ص 61، حدیث 61 --------- تفسیر فرات