سوال: آیا عدم امکان ازدواج را می توان بهانه ای برای انجام گناهان دانست؟
در مورد این پرسش باید بیان نمود که این تنها اراده و ایمان انسان هاست که می تواند در جلوگیری از افتادن انسان ها در دام گناهان مختلف، نقش اساسی را داشته باشد و عوامل دیگر؛ همانند ازدواج؛ تنها می توانند کمکی برای او باشند، نه این که ضمانت کاملی جهت عدم تکرار گناه در اختیار او قرار دهند! انسانی که قبل از ازدواج نمی تواند هیچ گونه کنترلی بر غرایز خود داشته باشد، معلوم نیست که ازدواج بتواند او را کاملا از افتادن به گناه باز دارد، بلکه تجربه نشان می دهد افرادی که در زمان تجردشان آدم های لاابالی و بی قید نسبت به این گونه مسائل بودند بعد از تأهل نیز معمولا به همان حالت سابقشان باقی ماندند.

در روایات ما نیز به این نکته مهم اشاره شده با این تعبیر که: شخصی که ازدواج می ‌نماید، نصف دین خود را بیمه نموده، اما باید با ترس از خداوند، مراقب نصف دیگر آن باشد (کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 5، ص 328). شخصی که خداوند را حاضر و ناظر اعمال خود نداند، حتی بعد از ازدواج هم، ممکن است با فراهم شدن زمینه ‌های گناه، نتواند از آن صرف نظر نماید. و علاوه بر آن، ازدواج، تنها در شرایطی، می تواند مانع برخی انواع گناه شود، اما گناهان دیگری همانند غیبت و دروغ و تکبر و جرایم مالی را نمی توان با ازدواج از بین برد. بر همین اساس، باید در مرحله اول تلاش نمایید تا ایمان و اراده خود را تقویت نموده و با کمک آن؛ حتی اگر شرایط ازدواج هم فراهم نشود؛ به مبارزه با گناهان پرداخته و با اسوه قرار دادن انسان هایی همانند یوسف پیامبر(علیه السلام) که در سخت ‌ترین شرایط نیز در مقابل گناه مقاومت نمود، در مقابل شیطان سر تسلیم فرود نیاورید.

نکته جالب دیگری که در این زمینه وجود دارد، این است که خداوند به اشخاصی که توانایی ازدواج را ندارند، دستور فرموده که عفت پیشه نمایند (نور، 33) و اگر چنین کاری محال بود، مطمئنا خداوند چنین امری را صادر نمی فرمود، زیرا از حکمت خداوند به دور است که با دانستن این که موضوعی، غیر ممکن است، از بندگان خود درخواست انجام آن را نماید. بر این اساس، مبارزه با خواهش های نفسانی؛ هرچند دشوار باشد؛ اما غیر ممکن نیست.

 چند مسئله از آیة الله سیستانی دام ظله:
ـ در زناشویی چه دائم، و چه غیر دائم باید صیغه خوانده شود، و تنها راضی بودن زن و مرد، و هم چنین نوشتن ـ بنا بر احتیاط واجب ـ کافی نیست، و صیغه عقد را یا خود زن و مرد می خوانند، و یا دیگری را وکیل می کنند که از طرف آنان بخواند.

ـ وکیل لازم نیست مرد باشد، زن هم می‌تواند برای خواندن صیغه عقد از طرف دیگری، وکیل شود.

ـ دختری که به حدّ بلوغ رسیده و رشیده است، یعنی مصلحت خود را تشخیص می دهد، اگر بخواهد شوهر کند، چنان چه باکره باشد و متصدی امور زندگانی خویش نباشد، باید از پدر، یا جدّ پدری خود اجازه بگیرد، بلکه ـ بنا بر احتیاط واجب ـ اگر خود متصدی امور زندگانی خویش باشد نیز باید اجازه بگیرد، و اجازه مادر و برادر لازم نیست.

ـ اگر زنی را برای مردی بدون اجازه آنان عقد کنند، و بعداً زن و مرد آن عقد را اجازه نمایند، عقد صحیح است، و برای اجازه کافی است سخنی بگوید، یا کاری انجام دهد که بر رضایت او، دلالت داشته باشد.

ـ یک نفر می‌تواند برای خواندن صیغه عقد دائم، یا غیر دائم از طرف دو نفر وکیل شود، و نیز انسان می‌تواند از طرف زن وکیل شود و او را برای خود به طور دائم یا غیر دائم عقد کند، ولی احتیاط مستحب آن است که عقد را دو نفر بخوانند.
 
عده ای از زن ها که ازدواج با آنان حرام است (طبق رساله امام خمینی ره)
ـ ازدواج با زن هایی که مثل مادر و خواهر و مادر زن با انسان محرم هستند حرام است.

ـ عمه و خاله پدر و عمه و خاله پدر پدر، و عمه و خاله مادر و عمه و خاله مادر مادر، هر چه بالا روند به انسان محرمند.

ـ پدر و جد شوهر، هر چه بالا روند، و پسر و نوه پسری و دختری او هر چه پایین آیند چه در موقع عقد باشند، یا بعدا به دنیا بیایند به زن او محرم هستند.

ـ اگر زنی را برای خود عقد کند، دائمه باشد، یا صیغه تا وقتی که آن زن در عقد او است نمی تواند با خواهر آن زن ازدواج نماید.

ـ اگر انسان بداند زنی شوهر دارد و با او ازدواج کند باید از او جدا شود و بعدا هم نمی تواند او را برای خود عقد کند.

ـ اگر کسی در حال احرام که یکی از کارهای حج است با زنی ازدواج نماید عقد او باطل است، و چنان چه می دانسته که زن گرفتن بر او حرام است، دیگر نمی تواند آن زن را عقد کند.

ـ اگر مرد طواف نساء را که یکی از کارهای حج است بجا نیاورد، زنش که به واسطه محرم شدن بر او حرام شده بود حلال نمی شود. و نیز اگر زن طواف نساء نکند، شوهرش بر او حلال نمی شود، ولی اگر بعدا طواف نساء را انجام دهند به یکدیگر حلال می شوند.

سوال: ازدواج شیعه با اهل سنت در موارد ذیل چه حکمی دارد؟ الف) ازدواج زن شیعه با مرد سنی ب) ازدواج مرد شیعه با زن سنی

آیة الله خامنه ای(دام ظلّه):
الف) اگر خوف انحراف از مذهب نباشد مانعی ندارد.

ب) مانع ندارد.
 
آیة الله سیستانی(دام ظلّه):
الف) اگر بیم انحراف و گمراهی باشد، جایز نیست.

ب) ازدواج مومن (شیعه) با زن سنی غیر ناصبی جایز است مگر خوف گمراهی رود که حرام است.

 آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه):
الف) بنابر قول مشهور جائز نیست. واله العالم

ب) اشکالی در جواز ازدواج مرد شیعه با زن سنی غیر ناصی نیست.

 آیة الله مکارم شیرازی(دام ظلّه):
الف) اشکال دارد.

 آیة الله نوری همدانی(دام ظلّه):
الف) اگر مطمئن است که هویّت مذهبی خود را حفظ می کند، اشکال ندارد.

ب) اگر مطمئن است هویت مذهبی خود را حفظ می کند جایز است.
 
آیة الله وحید خراسانی(دام ظلّه):
الف) برای زن شیعه جایز است که با مرد سنی ازدواج کند، البته کراهت دارد بلکه بنابر احتیاط مستحب ترک کند مگر زمانی که بترسد از گمراهی پس در این صورت حرام است.

ب) برای مرد شعیه جایز است ازدواج با زن سنی، مگر از گمراهی بترسد.

منابع:
استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء قم
رساله امام خمینی ره ـ سایت حوزه
سایت اسلام کوئیست
پایگاه اطلاع رسانی آیة الله سیستانی دام ظله

تبیان

______________________________________________________________________________________________________________________________________________

اگر کسی بداند و یا احتمال دهد که به واسطه‌ی عمل به بعضی احتیاطات مبتلا به وسواس می‌شود، نباید آن احتیاط را عمل کند، مثلاً اگر می‌داند برای آب کشیدن متنجّس یک بار آب ریختن کافی است، نباید احتیاطاً دو بار یا بیشتر آب بریزد.

سوال: از قسمتی از انگشت در اثر جدا شدن پوست خون آمده به اندازه سر سوزن و شخص متوجه نشده وقتی دستان خود را می شوید و خیس هستند به جاهای مختلف برخورد می کند و بعد از مدتی که با دستان خیس کار کرده می بیند که دستانش خونی است. آیا تمام آن وسایلی را که با دست خیس به آنها دست زده باید آبکشی کند؟ (در اثر شستن خون نرفته چون علم به خون نداشته که دست بکشد و تمیز شود)

آیة الله خامنه ای(دام ظله):
آنچه یقین به نجس شدنش نداشته باشد محکوم به طهارت است.

 آیة الله فاضل لنکرانی(ره):
خیر فقط همان قسمت که خون است نجس است و بقیه جاها و وسائل محکوم به طهارت است.

سوال: فضله پرندگان حرام گوشت چه حکمی دارد؟ مرجع: آیة الله مکارم شیرازی مدظله

پاسخ: نجس نیست ولی بنابر احتیاط مستحب پرهیز نمایید.

سوال: قرآنی دارم که سال ها پیش آب نجسی روی آن ریخت تمیز کردم ولی اکنون دچار شک و تردید هستم که نجاست از بین رفته یا نه؟ مرجع: آیة الله نوری همدانی (مدظله)

پاسخ: در صورتی که نجاست روی قرآن ریخته شده باشد آب کشیدن آن واجب فوری است و اگر سال ها قبل چنین اتفاقی افتاده به نجاست باقی مانده است.

سوال: اگر فردی با لباس نجس نماز بخواند اگر میان نماز و یا بعد از نماز بفهمد که لباسش نجس بوده نمازش چه حکمی دارد؟ مرجع:آیة الله بهجت(قدس سره)

پاسخ: اگر در بین نماز متوجه شد و وقت وسعت داشته باشد باید نماز را بشکند و لباس پاک بپوشد و نماز را بخواند. و اگر وقت تنگ باشد بدون شکستن نماز باید لباس نجس را از تن خارج کند و اگر پس از نماز متوجه شد نماز باطل است و باید با لباس پاک نماز را اعاده کند.

سوال: در مورد نجس شدن خاک: 1) اگر مهر نماز نجس شود آیا با آب کشیدن پاک می شود؟ (برای طهارت آن باید چکار کرد)؟ 2) کاشف به عمل آمده که هنگام فرش کردن ساختمانی باسرامیک، یکی از کارگران دست خونی خود را در بشکه آب قلیلی که با آن ملات می ساخته اند شسته است (و به مسأله آن آگاهی نداشته است) که تبعاً ملات ساخته شده هم نجس می باشد. اگر پس از چندی برای شستن سرامیک از آب پاک قلیل استفاده شود و آب از بین بندهای سرامیک به ملات نفوذ کند آب پاک قلیل نجس می شود؟ مرجع: آیة الله سیستانی (مدظله)

پاسخ: 1) باید در آب کر یا جاری قرار گیرد که آب به تمام آن فرو رود و اگر قبل از قرار دادن در آب کر یا جاری رطوبت داشته باشد باید خشک نمود و سپس در آب کر یا جاری قرار گیرد. 2) اگر ظاهر زمین نجس باشد در صورتی با آب قلیل پاک می گردد که آب از جایی مثل فاضلاب یا سوراخی که در زمین قرار دارد خارج شود وگرنه به نجاست خود باقی می ماند مگر اینکه به وسیله شلنگ آب کشید که در این صورت ظاهر زمین و ساختمان پاک است. هر چند داخل آن به نجاست خود باقی است.

سوال: چند چیز نجاست را پاك می‌كند؟
جواب: ده چیز، نجاست را پاك می‌كند و آنها را مطهرات می‌گویند:

1.آب. 2.زمین. 3.آفتاب. 4.استحاله. 5.انتقال. 6.اسلام. 7.تبعیت 8..برطرف شدن عین نجاست 9.استبراء حیوان نجاست خوار 10. غائب شدن مسلمان (توضیح المسائل امام خمینی(ره), م 148)

سوال: چه شرایطی باید باشد تا آب چیز نجس را پاك نماید؟

جواب: 1. آب باید مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب و..، چیز نجس را پاك نمی‌كند.

2. آب باید پاك باشد.

3. آنكه وقتی چیز نجس را می‌شوید آب مضاف نشود و بو یا رنگ یا مزه‌ی نجاست هم نگیرد.

4. آنكه بعد از آب كشیدن چیز نجس، عین نجاست در آن نباشد. (توضیح المسائل امام خمینی(ره), م149)
 
دو سوال از حضرت آیت الله العظمی مظاهری(دامت برکاته):

سوال: در صورت شنا در استخرهایی که به بول آلوده است، آیا بدن نجس می‌شود؟
خیر، نجس نمی‌شود.

سوال: کسی که احتمال می‌دهد با عمل به احتیاطات در وسواس بیافتد، چه وظیفه‌ای بر عهده دارد؟

اگر کسی بداند و یا احتمال دهد که به واسطه‌ی عمل به بعضی احتیاطات مبتلا به وسواس می‌شود، نباید آن احتیاط را عمل کند، مثلاً اگر می‌داند برای آب کشیدن متنجّس یک بار آب ریختن کافی است، نباید احتیاطاً دو بار یا بیشتر آب بریزد.


منابع:
استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء قم
پایگاه اطلاع رسانی آیة الله مظاهری دام ظله
پورتال انهار
سایت اندیشه قم

تبیان

______________________________________________________________________________________________________________________________________________

بنابر نظر بیشتر مراجع تقلید تنها نُه چیز روزه را باطل مى‏کند: اول: خوردن و آشامیدن، دوم: جماع (عمل زناشویی)، سوم: استمناء، چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) و جانشینان پیغمبر (علیهم السلام)، پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق، ششم: فرو بردن تمام سر در آب، هفتم: باقى ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح، هشتم: اماله کردن با چیزهاى روان، نهم: قى کردن (استفراغ).
  
سوال: اگر کسی کفاره رمضان بر عهده اش باشد آیا باید آن را تا رمضان بعدی ادا کند؟

مراجع عظام تقلید می فرمایند: "کسى که کفّاره روزه رمضان بر او واجب است، باید یک بنده آزاد کند (امروزه بنده آزاد کردن موضوعیت ندارد)، یا دو ماه روزه بگیرد (باید سى و یک روز آن را پى در پى بگیرد و اگر بقیه آن پى در پى نباشد اشکال ندارد. (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏1، ص 928، م 1661)، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مد که مى‏تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد. (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏1، ص 928، م 1660)

بنابراین، تا جایی که ممکن است باید قبل از رمضان بعدی کفاره را ادا نماید و اگر نمی تواند استغفار کند و بعد از رمضان زمانی که توانایی پیدا کرد کفاره را ادا نماید.

 دو سوال از محضر مبارک آیة الله صافی گلپایگانی دام ظله:

سوال: سن بلوغ زن نه سال در رساله ذكر شده است و تكلیف بر او واجب است، در حالی‌كه دختر این قدر كوچك است كه اگر روزه بگیرد مریض می‌شود بلكه نمی‌تواند روزه بگیرد و علامت بلوغ دیگر هم ندارد، تكلیف ایشان چیست؟

جواب: سن تكلیف دختران نه سال كامل قمری است و در عین حال قدرت، شرط تكلیف است، آنچه قدرت انجامش را دارد باید انجام دهد و آنچه قدرتش را ندارد تكلیف ساقط است، مثلاً اگر قدرت گرفتن روزه ندارد نباید روزه بگیرد و هر وقت قدرت یافت قضا آن را بجا آورد ولی نماز و حجاب و امثال اینها را كه قدرت دارد باید انجام دهد. والله العالم

 سوال: حكم شخصی كه شغل او سخت و دشوار است و در شهر بسیار گرمی كار می‌كند و عملاً روزه‌گرفتن در تابستان برای وی تقریباً غیر ممكن است، چیست؟

جواب: اگر می‌توانند از ساعات كار كم كنند و روزه‌ها را بگیرند و از بركات آن محروم نشوند؛ و اگر این كار میسر نیست، هر روز صبح به قدر مسافت شرعی مسافرت كنند و روزه خود را در آنجا افطار نمایند كه فقط قضای آن روزها به عهده شخص می‌آید و كفاره ندارد. والله العالم

 دو سوال از محضر مبارک آیة الله حسینی زنجانی دام ظله:

سوال: آیا شخص‌ روزه‌دار در ماه‌ مبارک‌ رمضان می‌تواند سُرم‌ یا آمپول تزریق‌ کند؟

آمپول و سرم درمانی اشکال ندارد اما از سرم غذایی و آمپول های غیر درمانی باید اجتناب گردد. والله العالم.
 
سوال: آیا خون دادن در حالت روزه داری، روزه را باطل می کند؟

انجام دادن هر کاری که باعث ضعف و بی حالی در روزه دار گردد مکروه است و چون اهداء خون باعث ضعف می شود برای روزه دار مکروه است و بهتر است پس از افطار، خون اهداء کند. والله العالم

و چند مسئله درباره نیت روزه:
1 ـ در روزه نیّت یكى از واجبات است.

2 ـ قبل از طلوع صبح ماه مبارك رمضان، انسان باید نیّت كند كه: (فردا روزه مى‏گیرم قربة الى‏الله).

3 ـ اگر شب ندانست كه فردا جزء ماه رمضان است، ولى پیش از ظهر برایش معلوم شد كه امروز جزء ماه رمضان است، همان وقت نیّت روزه مى‏كند.

4 ـ در روزه مستحبّى وقت نیّت تا قبل از غروب امتداد دارد، ولى به شرط آنكه تا آن وقت كه نیّت مى‏كند كارى كه روزه را باطل مى‏كند انجام نداده باشد.

5 ـ اگر ندانست كه فردا آخر ماه شعبان است یا اوّل ماه رمضان، نیّت آخر شعبان مى‏كند، یا نیّت روزه دیگرى را مى‏نماید، هرگاه بعدا معلوم شد كه آن روز اوّل ماه رمضان بوده است، همان روزه‏اى كه گرفته است كفایت مى‏كند، و نیازى به گرفتن قضا نیست.

6 ـ در روز ماه مبارك رمضان نباید قصد بجا آوردن كارهائى كه روزه را باطل مى‏كند بنماید، و اگر قصد كرد روزه‏اش باطل مى‏شود، هر چند كه آن عمل را انجام نداده باشد، ولى بر او واجب است تا غروب كارى كه روزه را باطل مى‏كند انجام ندهد.

منابع:
پایگاه اطلاع رسانی آیة الله صافی گلپایگانی دام ظله
سایت اسلام کوئیست
کتاب چگونه روزه بگیریم ـ آیة الله سید محمد شیرازی
پایگاه اطلاع رسانی حسینی زنجانی دام ظله
تبیان

______________________________________________________________________________________________________________________________________________

سئوال: آیا با دست بی‌وضو می‌توان كلمه‌های (الله ـ بسمه ـ هو ـ هو الرزاق ـ لله ـ قرآن) را لمس کرد و آیا می توان کاغذی را که این کلمات روی آن نوشته شده را دور ریخت؟

جواب: مس نام خداوند به هر لغتی كه باشد بدون طهارت از حدث جایز نیست. و نسبت به ضمیری كه به خدا بر می‌گردد نیز احتیاط در ترك است و مس كلمه قرآن نیز بدون طهارت جایز نیست و انداختن كاغذهایی كه مشتمل بر اسامی مقدسه است به سطل زباله توهین و حرام است. آنها را می‌توانید در جای پاكی دفن نمائید و یا در آب روخانه بیاندازید. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, ص199, س319)

 
سئوال: آیا مس كردن اسمهایی كه مصدر هستند مانند: فاطمیه ـ حسینیّه، بدون وضو حرام است؟

جواب: اگر عَلَم برای محلی شود، مس كردن آن بدون وضو اشكالی ندارد. (تحریر الوسیله, كتاب الطهاره, ج1, ص27)

 سئوال: جبیره چیست؟

جواب: چیزی كه با آن زخم و شكسته را می‌بندد و دوایی كه روی زخم و مانند آن می‌گذارند، جبیره می‌گویند. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, م201)

 سئوال: در چه مواردی باید وضو جبیره‌ای گرفت؟

جواب: در مواردی كه در اعضای وضو زخم یا شكستگی است وروی آن بسته است و باز كردن آن ممكن نیست و یا ضرر دارد (مثل گچ گرفتگی) باید وضوی جبیره گرفت. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, م204-205)

 سئوال: آیا همان طور كه وضوی جبیره‌ای ممكن است آیا تیمم جبیره‌ای هم وجود دارد؟

جواب: بله ـ تیمم جبیره‌ای هم ممكن است. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, م340)

 سئوال: وقتی دست ما زخم باشد چگونه باید وضو گرفت؟

جواب: اگر آب برای آن ضرر نداشته باشد باید خون آن را پاك كنید و وضو بگیرید.

و اگر آب برای آن ضرر داشته باشد و روی آن پانسمان شده است پلاستیك یا پارچه‌ی پاكی روی آن قرار دهید و وضو بگیرید (به این وضو، وضوی جبیره می‌گویند) بعد هم یك تیمم بدل از وضو به جا آورید تا مطمئن شوید كه به وظیفه‌ی خود عمل كرده‌اید. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, م 324 و325)

 سئوال: اگر در یكی از اعضای وضو، زخم كوچكی ایجاد شود كه خونش بند نمی‌آید و چون آب برای آن ضرر ندارد، روی آن را جبیره نمی‌كنند و اگر این زخم را بشویند باز خون می‌آید در هرصورت خون آن بند نمی‌آید تا بتوان وضو گرفت و به واسطه‌ی خون جاهای دیگر بدن نجس نشود؟ حال تكلیف چیست؟

جواب: می‌توان محل زخم را در آب كرّ یا زیر لوله بگیرد و دست بكشد تا خون تمام شود و بلافاصله با نیت وضو، آب را به آن محل جاری كند و بعد از آن فوراً آن محل را خشك كند تا سرایت حاصل نشود. (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع ج1, م279)

 منبع: andisheqom.com

____________________________________________________________________________________________________________________________